Er is één ding dat alle jeugdwerkers gemeen hebben. Ze hebben hart voor jongeren. Ze kiezen ervoor om een rol te gaan spelen in de levens van mensen. Deze jeugdwerkers willen er zijn voor jonge mensen die nog enorm op zoek zijn naar zichzelf en dringend rolpatronen nodig hebben.
De bekende jongerenwerker Corjan Matsinger geeft aan in één van zijn boeken; “een jongere zei ooit tegen me; de kerk heeft antwoorden op vragen die ik niet heb”. Dat is veelzeggend. De kerk probeert hopeloos aan te sluiten aan de belevingswereld van jongeren. Er worden speciale diensten georganiseerd, de nieuwste spelcomputer wordt in het jeugdhonk neergezet, er komen speciale opfriscursussen voor de vrijwilligers. Maar de essentie ontbreekt. De jongere wil relevantie terugzien in de kerk. Als het niet relevant is zal de jongere het ook nooit relevant gaan vinden. Het is namelijk nog steeds hetzelfde als dat wat hij of zij jaren geleden vaarwel heeft gezegd of nog gaat doen.
Bij ons in de slagerij vroeger hadden we nog zo’n oude boiler waarin een waakvlammetje brandde achter een ruitje. Dit vlammetje zorgde ervoor dat de boiler het bleef doen als er een hele tijd alleen maar koud water gebruikt wordt. Als je de waterkraan op heet zette begon onmiddellijk dat vlammetje weer keihard te branden. In elke jongere(in iedereen die de kerk vaarwel gezegd heeft) brandt altijd nog een waakvlammetje. Zelfs als er lange tijd alleen maar koud water gebruikt wordt. Zelfs als het ruitje zo zwart is dat we het vlammetje niet meer zien.
We moeten zorgen dat we een kerk zijn die relevant is en een honger oproept naar meer. Het geloof is niet dood. Er brandt altijd nog wel een klein waakvlammetje. Jongeren zijn nog steeds op zoek naar een manier van geloven. Het probleem is echter dat ze het niet nodig vinden om naar de kerk te komen op de zondag en dat zien wij als probleem. Wij blijven staren op het probleem. Als we daarop blijven staren ziet het er inderdaad uitzichtloos uit. We kunnen dit veranderen door gewoon op andere dingen te gaan staren. Zoals evenementen die gehouden worden en waar duizenden hongerige jongeren op af komen. Zij komen af op gemeenschap met elkaar en het samen beleven van hun diepe verlangen naar echtheid.
